اخبار گراشی ها

هفت‌برکه (گریشنا): دکتر عبدالله خورشیدی، پژوهش‌گر مهندسی هسته‌ای و پرتوپزشکی، کاربرد نانوذرات طلا در درمان سرطان را با استفاده از رآکتور تحقیقاتی تهران و سیکلوترون کرج بررسی کرد. جزییات این پژوهش که تلفیقی از کار تجربی (اکسپریمنتال) و شبیه‌سازی بوده و با هزینه شخصی پژوهش‌گر انجام گرفته است، در مقاله‌ای به نام مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشکده علوم پزشکی گراش، در نوامبر ۲۰۱۶ در شماره ۶۸ ژورنال «علوم مواد و مهندسی» (Materials Science and Engineering: C) دانشگاه کارولینای شمالی منتشر خواهد شد، و از ژوئن ۲۰۱۶ در سایت ساینس‌دایرکت قابل دسترسی است. این ژورنال با ضریب تاثیر ۴۲۰/۳ در بین ژورنال‌های  ISI و همچنین در انتشارت Elsevier نمایه شده است. نویسنده این مقاله در انتها از خیر منحصربه‌فرد گراش و موسسات خیریه نیز قدردانی کرده‌ است. توضیح این مقاله را با عنوان کامل «تولید نانوذرات طلا با استفاده از روش‌های مبتنی بر رآکتور و سیکلوترون جهت ارزیابی بهره‌ی تولید طلای ۱۹۶ و ۱۹۸ با استفاده از جذب نوترونی طلای ۱۹۷ به منظور اهداف درمانی» به قلم دکتر خورشیدی در ادامه بخوانید. تولید نانوذرات طلا برای کاربردهای درمانی با توجه به افزایش روزافزون موارد سرطانی در سطح کشور، روش‌های درمانی مبتنی بر مواد پرتوزا نیازمند توسعه و تحقیق بیشتر است. یکی از روش‌های جدید، استفاده از نانومواد به صورت کاشت در محل یا از طریق تزریق می‌باشد. از بین عناصر رادیواکتیو، عنصر طلا با عدد جرمی ۱۹۶ و ۱۹۸ (۱۹۷Au and 198Au)  گسیلنده ذرات بتا در طیف مناسب درمانی می‌باشند. نیمه عمر این دو عنصر ناپایدار تقریبا برابر ۶ و ۳ روز است. اما عنصر پایدار در طبیعت، طلای ۱۹۷ می‌باشد که طلای رادیواکتیو یا ناپایدار می‌بایست از طریق برخوردهای هسته‌ای و جذب نوترون تولید شود. طلای رادیواکتیو در مقیاس نانو به صورت کاشت یا تزریق به محل سرطانی رسانده می‌شود تا از طریق تابش ذرات بتا، سلول‌های توموری را از بین ببرد. اما تولید این مواد در کشور، حداقل نیاز به یک رآکتور تحقیقاتی با شار مناسب نوترونی دارد که در این پژوهش، رآکتور تهران در تولید نانوذرات طلا در نظر گرفته شد. در ابتدا محلول نانوذرات طلای ۱۹۷ شامل کره‌هایی در ابعاد ۲۰ نانومتر به صورت معلق در آب درون ویالی از جنس کوارتز قرار داده شد. سپس این ویال درون قلب رآکتور تحت شار نو, ...ادامه مطلب