جایزه ملی گردشگری برای سفرنامه‌نویس گراشی

هفت‌برکه (گریشنا): محمدامین نوبهار، چهارمین جایزه سفرنامه‌نویسی خود را در چهارمین جشنواره مشارکت ملی گردشگری به دست آورد.

بعد از ظهر سه‌شنبه، ۱۷ بهمن‌ماه ۱۳۹۶، اختتامیه چهارمین جشنواره مشارکت ملی گردشگری در سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور با حضور معاونان سازمان و برگزیدگان جشنواره برگزار شد.

در این دوره از جشنواره، محمدامین نوبهار، عضو انجمن شاعران و نویسندگان گراش و از اعضای باسابقه تحریریه هفت‌برکه، با سفرنامه «سفر به سرزمین سکاها» به عنوان برگزیده سفرنامه‌نویسی معرفی شد. نوبهار پیش از این نیز افتخاراتی را در حوزه سفرنامه‌نویسی و نویسندگی به دست آورده بود که از آن جمله می‌توان به جایزه ملی سفرنامه‌نویسی، جایزه دانشگاهیان رضوی و نامزدی در جایزه نویسندگی میرزاده عشقی اشاره کرد.

در اختتامیه چهارمین دوره جشنواره مشارکت ملی گردشگری، نوبهار ضمن انتقاد از وضعیت نشر آثار برگزیده در جشنواره‌ها، گفت: کسانی که به سفر علاقه‌مندند، دوست دارند دیگران نیز در این تجربه شریک باشند. سفرنامه‌ها یکی از عوامل رونق گردشگری داخلی هستند اما متاسفانه شاهد آن هستیم که سفرنامه‌ها، عکس‌ها و فیلم‌ها بعد از جشنواره‌ها منتشر نمی‌شوند.

نوبهار درباره سفرنامه «سفر به سرزمین سکاها» می‌گوید: تابستان۹۵ به همراه برادرم امیرحسین و دوستم سعید سرخی در سفر همدان بودیم که خیلی اتفاقی گذرمان به شهرستان سقز در استان کردستان افتاد. در این شهر ما میهمان خانواده‌ای سقزی شدیم و این سفرنامه ماجرای دو روز اقامت ما در سقز و میزبانی این خانواده است.

این نویسنده گراشی با اشاره به کم‌رونق‌شدن فضای نویسندگی بین فعالان اجتماعی می‌گوید: متاسفانه دوستان ما کم‌کار شده‌اند و کمتر می‌نویسند. تا ده سال قبل فضای نویسندگی بیشتر بود و هم مردم بیشتر می‌خواندند و هم بچه‌ها بیشتر دست به قلم می‌شدند. اما حالا شاید به واسطه فضای مجازی، علایق تغییر کرده. می‌بینیم که بخش‌های نویسندگی کمتر در جشنواره‌ها جای دارند و با این وجود سفرنامه‌نویسی کم‌کم دارد جای خودش را در جشنواره‌ها باز می‌کند. این فرصت خوبی است برای معرفی نویسندگان جوان و علاقه‌مندان به این حوزه.

نوبهار همچنین به فضای نویسندگی در گراش اشاره می‌کند و می‌گوید: ما در گراش قلم‌های قدرتمندی داریم که هنوز فرصت نشر را به دست نیاورده‌اند. یک بخش این مسئله مربوط به نویسنده‌ها است که پیگیر نیستند و کمی تنبلی می‌کنند. بخش دیگر اما حمایت‌هایی است که به لحاظ مادی و معنوی باید از نویسنده‌ها باید انجام شود. اگر می‌خواهیم شهرمان معرفی شود، باید چهره‌های هنری و فرهنگی خود را به کشور معرفی کنیم. برای مثال دو سال پیش که من اولین جایزه نویسندگی خود را گرفته بودم، فکر نمی‌کردم کسی توجه کند اما در یک مراسم آقای آیینه‌افروز، رییس اداره فرهنگ و ارشاد و آقای خواجه‌پور، مدیر رسانه‌های هفت‌برکه، تقدیر کوچکی کردند که برایم پشتوانه و دلگرمی بود. همین حمایت‌های کوچک می‌توانند انگیزه‌های بزرگی را ایجاد کنند.

لازم به ذکر است که آثار نوشتاری این نویسنده گراشی تا به حال در نشریات مختلفی منتشر شده است که از آن جمله می‌توان به مجله‌های شهرت، همشهری داستان، تندیس و ویرگول اشاره کرد.