میزگرد شوراپنجم: نامزدهای جوان از مشکلات جوانان می‌گویند

هفت‌برکه (گریشنا): دو هفته پیش از شروع تبلیغات انتخاباتی نامزدهای شورای اسلامی شهر، سایت هفت‌برکه هفت میزگرد با حضور نامزدهای شوراپنجم برگزار کرد. این میزگردها به صورت موضوعی برگزار شد، و همه‌ی ۳۰ نامزدی که در انتخابات این دوره حضور داشتند، بنا به تجربه و شناخت شهر از آنها، برای یکی از موضوعات دعوت شدند. میزگرد جوانان با حضور محسن دهقانی، محسن حسن‌زاده و سعید جعفری، سومین میزگردی است که اکنون می‌خوانید.

محسن دهقانی لیسانس حسابداری از دانشگاه آزاد گراش دارد، و به کار آزاد مشغول است (صفحه معرفی دهقانی در هفت‌برکه). محسن حسن‌زاده آتش‌نشان است و به عنوان روابط عمومی هیات سوارکاری نیز فعالیت می‌کند (صفحه معرفی حسن‌زاده در هفت‌برکه). سعید جعفری هم از سال ۸۹ تاکنون، کارمند اداره برق است (صفحه معرفی جعفری در هفت‌برکه).

لازم به ذکر است که سه دو جوان دیگر نیز به میزگرد دعوت شده بودند. اما محمد اکبری‌زاده و محمد راهپیما به این میزگرد نیامدند؛ و مهدی امانی امکان شرکت نیافت.

در روزهای آینده نیز چهار میزگرد دیگر را خواهید خواند: میزگرد ورزش با حضور محسن افشار، عبدالرضا حسین‌پور، علیرضا دانشور، و مرتضی موغلی؛ میزگرد عمران با حضور محمد درخشنده، علی عظیمی و علیرضا مقتدری (اکبر باقرزاده نیز دعوت شده بود اما امکان حضور نداشت)؛ میزگرد رییسان شورا با حضور علی اصغر حسنی، مرتضی فتحی و حبیب‌الله مهرابی؛  میزگرد توسعه شهر با حضور نامزدهایی که سابقه‌ی دو بار حضور در شوراهای قبلی را داشته‌اند، یعنی محمد کریمیان، محمد نام‌آور، مهوش شیبانی و عبدالرضا هرمزی.

در این میزگردهای موضوعی، سوال‌های مشخصی از نامزدها پرسیدیم، و از آنها خواستیم برنامه‌هایشان را درباره‌ی آن موضوعات به صورت دقیق و شفاف مطرح کنند و اگر برنامه‌ای در زمینه‌های دیگری به غیر از موضوع میزگرد دارند، به فرصت‌های بعدی موکول کنند. اکنون سومین میزگرد را در مورد جوانان می‌خوانید.

هفت‌برکه: چقدر به بها دادن به جوانان در مسئولیت‌های اجتماعی معتقدید؟

جعفری: بها دادن به جوانان در همه کشورها از اهدافشان است و در کشور ما که کشور جوانی هم داریم، نباید جوانان را نادیده بگیریم. حتی در زمان جنگ هم این جوانان بودند که دفاع اصلی از کشور را داشتند. اگر یک کشور از جوانان خودش استفاده کند فکر بهتر، انگیزه بهتری دارد. ما باید مشکلات جوانان را حل کنیم، اگر می‌خوایم جوان پویا و سرزنده باشد. در کنار جوانان از با تجربه‌ها و پیشکسوتان هم استفاد کنیم.

حسن‌زاده: مهم‌ترین قشر، قشر جوان است که آینده‌ی شهر را می‌سازند. با سرمایه‌گذاری روی جوانان و هدایت آن‌ها به سمت و سوی اهدافی که داریم، می‌توانیم آینده شهر را از حالا بسازیم. در شهر ما کمتر به قشر جوان اعتماد می‌کنند. ولی جوانان با شور و اشتیاق جوانی در کنار تحصیلات و با حمایت و اشتراک تجربه پیشکسوتان می‌توانند مدیران موفقی باشند. و مساله بعد این است که ما کمتر جوانی داریم که در عرصه مدیریت فعال باشد و معمولا مدیر ادارات را از جاهای دیگر می‌فرستند. در صورتی که مسولین بومی دلسوزتر هستند و باعث پیشرفت شهر می‌شوند.

دهقانی: این که در کشور ما امنیت و آسایش حاکم است به دلیل خون جوانانی است که در مقاطع مختلف در راه اسلام و حفظ ارزش‌ها شهید شده‌اند. لزوم زیادی دارد که ما از قشر جوان استفاده کنیم. جوان‌های نخبه‌ی زیادی داریم ولی شاهد این هستیم که به آن‌ها کم بها داده می‌شود. و قدرت اصلی شهر دست کسانی است از گذشته بوده‌اند و خود را وارث شهر می‌دانند. ما باید در کنار پیشکسوتان از جوانان نیز استفاده کنیم تا در آینده وقتی که پیشکسوتان نبودند، جوانانی با تجربه داشته باشیم.

هفت‌برکه: چه سازوکاری را برای ورود جوانان به عرصه تصمیم‌گیری مناسب می‌دانید؟ از چه طریقی باید کارآموزی کنند؟

دهقانی: اگر حضور جوانان تا به حال در اجتماع کم‌رنگ بوده، چون کسی از آن‌ها نخواسته است که باشند. سوال من این است که تا به حال در زمینه‌های مختلف عمرانی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی کدام مسول از جوانان کمک خواست؟ کسانی که کلات را به این حال و روز درآورده‌اند آیا تا به حال با ده جوان مشورت کرده‌اند؟ آیا از خانم‌های جوان برای گرفتن مشورت دعوت کرده‌اند؟ من جوانم و مشکلات را می‌دانم اما چه کسی بوده که بیاید بگوید درد تو چیست؟ در واقع ما نیرو داریم ولی از ما نخواستند که باشیم.

حسن‌زاده: در این بحث معتقدم میدان دادن به جوان‌ها خیلی مهم است. باید جوانان را وارد کار کنیم که تجربه کسب کنند. وعلاوه بر مسولیت دادن به جوانان باید هوای آن‌ها را نیز داشته باشیم و از آن‌ها حمایت کنیم. از قدیم مرسوم بوده است که جوانان برای اشتغال خود به خارج فکر می‌کردند ولی حالا که راه برای رفتن به خارج بسته شده است ما باید به فکر باشیم و با ایجاد زیرساخت‌های مختلف و کمک بخش خصوصی و همچنین ساخت کارخانه و… حالا که سطح تحصیلات جوانان بالاتر رفته است در زمینه اشتغال‌زایی بیشتر فعال باشیم.

جعفری: ما شهری هستیم که به تجارت معروف هستیم. جوانان ما پتانسیل خوبی دارند و این را نشان داده‌اند. جوانان ما در خارج از کشور مشغول به کار هستند و پول وارد کشور می‌کنند و این در آمدی که از آنطرف به شهر می‌رسد خیلی شهر را رونق داده است، پدرانی که پا به سن گذاشته‌اند پسران‌ها ادامه دهنده راه هستند و این باعث پیشرفت در کار شده است. جوانان ما وقتی خارج از کشور و در یک شهر دیگر می‌توانند موفق باشند، در شهر خودشان هم می‌توانند موفق باشند. ما جوان موفق در گراش زیاد داریم و در ادارات هم مدیران و افراد موفقی داریم. نمونه‌اش مهندس فانیِ رییس اداره برق گراش که خیلی جوان و موفق هم است.

هفت‌برکه: یکی از بحث‌های مهم، بحث اشتغال جوانان است. شورا چه وظیفه‌ای در این زمینه دارد؟ برنامه شما چیست؟

جعفری: مشکلات اصلی جوانان در کل کشور را همه می‌دانیم اینهاست: آینده مبهم جوانان؛ نداشتن شغل مناسب، نداشتن انگیزه و کمبود و شادی نشاط در جوانان. همانطور که رهبر فرمودند، امسال سال تولید اشتغال است، جوانی وقتی کارش آماده باشه و درآمد داشته باشد بهتر می‌تواند کارش را انجام بدهد و انگیزه بدهد، ما الان در خیلی از ادارات مثل اداره برق و بیمارستان پیمانکاران گراشی نداریم. بعضی از گراشی‌ها می‌گویند که برایمان نمی‌صرفد. چطور پیمانکاری که از بیرون از شهرستان می‌آید با آن همه هزینه که می‌کند برایش می‌صرفد، ولی برای پیمانکاران خود شهر نمی‌صرفد؟ شورا باید در این زمینه کمک کند و پرورش بدهد در این زمینه‌ها و از جوانان تحصیل کرده هم در بخش تجربی کمک بگیرند. این یک نوع کار‌آفرینی برای جوانان است و درآمد ایجاد می‌شود.

حسن‌زاده: یکی از اولویت‌هایی که من در لیست برنامه‌های خود دارم. راه‌حلی برای ایجاد درآمد پایدار برای شهرداری است تا با کمتر شدن عوارض باری از روی دوش مردم برداشته شود. مثلا یکی از این راه‌حل‌ها احداث کارخانه و شرکت است که علاوه بر اشتغال‌زایی برای جوانان، درآمد ثابتی برای شهرداری ایجاد می‌کند. مثلا کارخانه آسفالت و سنگ‌شکن را می‌توانیم فعال کنیم. واگذاری بخش‌های مختلف به بخش خصوصی، فروش اوراق مشارکت و … در واقع در این بخش‌ها شهرداری می‌تواند فعال باشد ولی فعلا فعال نیست. با فعال کردن این بخش ما می‌توانیم این فشاری که روی دوش مردم است، کمتر کنیم.

دهقانی: پیرو صحبت دوستان ما به این دو مساله رسیدیم که چیکار کنیم اشتغال‌زایی ایجاد کنیم و چطور زمینه برای اشتغال‌زایی فراهم شود؟ انتقادی که من دارم این است وقتی رییس غیربومی اداره‌ای وارد شهر می‌شود پشت سرش کلی نیروی بومی منطقه‌ی خودش را می‌آورد. در حالی که ما خودمان نیروی جوان متخصص بومی در تمام زمینه‌ها و رشته‌ها داریم. چرا شورای شهر قدرت اصلی را بدهد به روسای ادارات که گروه و نیروی خودشان را به شهر وارد کنند؟ چرا ما نمی‌توانیم نیروی بومی بیاوریم. در برنامه‌ای که در زمینه اشتغال‌زایی دارم تاکیدم به روی شغل‌هایی است که نیاز به سرمایه‌گذاری کمتری داشته باشد، مثلا رونق مشاغل خانگی و… جوان گراشی پتانسیل لازم برای پیشرفت را دارد.

حسن‌زاده: من با صحبت ‌آقای دهقانی موافقم. توانایی جوان‌های گراشی کم نیست. مثلا در حال حاضر که ما به دو نیرو در آتش‌نشانی نیاز داریم. چرا باید از شهرهای دیگر آتش‌نشان بیاوریم وقتی جوان‌های کاربلد داریم؟

جعفری: ما باید آموزش را در نظر بگیریم. خیلی از بانکدارانی که در شهر هستند لاری هستند. این به این معنا نیست که آنها بلد نیستند کار کنند، شاید به نفع ما هم باشد. ولی ما از نیروهای خودمان استفاده نمی‌کنیم. خیلی از مدیران ما راهنمایی‌های درستی به جوانان نمی‌کنند. چه اشکالی دارد یک نیرو با مدرک حسابداری فعلا به صورت موقت در اداره مشغول باشد، مثلا به عنوان آبدارچی، و بعدا وقتی اداره‌ نیرو لازم دارد، در جذب نیرو از همان فرد استفاده کنند؟ اولویت را به جوانان خود شهر بدهیم.

هفت‌برکه: یکی از بحث‌های مهم دیگر بحث ازدواج است. چه برنامه‌ای برای ساده‌تر کردن ازدواج جوانان دارید؟

دهقانی: متاسفانه سن ازدواج برای دختران برای خانواده‌های گراشی درست تعریف نشده است. چرا دختر سیزده، چهارده ساله که چیزی از ازدواج نمی‌داند را مجبور به ازدواج می‌کنند؟ متاسفانه در دادگاه‌ها هر ماه آمار طلاق بالاتر می‌رود. مشکل دیگر این است که جوانان در گراش هیچ پیش‌زمینه و اطلاعاتی در مورد ازدواج ندارند و با آن‌ها در مورد ازدواج صحبت نمی‌شود. با برگزاری همایش‌ و کلاس‌ها می‌توانیم در این زمینه پیشرفت کنیم. در زمینه هزینه‌های بالای ازدواج نیز باید فرهنگ‌سازی شود. معمولا پدر در خانواده نیست و مادر با تصمیم‌گیری عجولانه، باعث هزینه‌تراشی‌های اضافی می‌شود.

حسن‌زاده: یکی از دغدغه‌های پسران جوان، ترس از هزینه و ادامه زندگی به صورت مستقل است که باعث تاخیر در ازدواج می‌شود. ما باید با فرهنگ‌سازی، آموزش و مشاوره صحیح جوانان را ترغیب کنیم و مشکلات را از سر راه آن‌ها برداریم. البته با اشتغال‌زایی و به دست آوردن شغل و درآمد ثابت بسیاری از مشکلات جوانان در این زمینه خود به خود حل می‌شود.

جعفری: اگر جوانان ما کار و درآمد داشته باشند، انگیزه بهتری برای ازدواج دارند. در بخش فرهنگ هم کارشناسان خوبی داریم و حتی می‌توانیم از بیرون استفاده کنیم. مثلا وقتی کلاس آموزشی در تهران داریم، از نیروهای خودمان برای پرورش استفاده کنیم. هزینه کنیم برای این‌ها و بعدا برای مشاوره در سطح شهر از آنان استفاده کنیم. در مراسم‌هایی که داریم، مثل روضه‌خوانی‌ها، چه خوب است که از مشاوران هم استفاده کنیم و به خانم‌ها این نکات را هم یادآور شویم.

هفت‌برکه: و باز هم یکی از بحث‌های مهم دیگر، مسکن جوانان است. چطور می‌شود جوانان را برای تهیه مسکن کمک کرد؟

دهقانی: استفاده از ظرفیت خیرین برای ورود به ساخت مسکن‌های ارزان قیمت و در اختیار گذاشتن آن برای جوانان. پیشنهاد بعدی من نیز کم کردن اجاره‌‌بهای سنگین و پایین آوردن سطح توقعات سرمایه‌گذاران است.

جعفری: در بخش مسکن که آقای زینلی خیر مسکن‌ساز به این بخش کمک داشتند و آقای زاهدی هم که در بخش بافت قدیم این کار را انجام می‌دهند. ما در بافت قدیم مشکل زیاد داریم، ولی حسنی که دارد این است که زمین‌ها در بافت قدیم ارزان‌تر است. شورا می‌تواند در این بخش وارد شود و خانه‌هایی که در بافت قدیم است را شهرداری خریداری کند و در اختیار این خیرین قرار دهد. آپارتمان‌هایی برای جوانان ساخته شود و این خود به خود باعث می‌شود خانه‌های داخل شهر با این اجاره‌های سنگین کم‌کم خالی شود و عملا اجاره‌ها هم کم می‌شود. این می‌تواند کمک کند به جوانان. زمین از شورا، ساخت‌وساز از خیرین.

هفت‌برکه: در زمینه اوقات فراغت و ایجاد نشاط اجتماعی، شورا چه تاثیری می‌تواند داشته باشد؟

حسن‌زاده: با گسترش فعالیت‌هایی مانند توسعه‌ی پارک‌ها، یا پروژه‌ای که روی کلات در حال انجام است و دریاچه‌ی اکو پارک و … البته زیر نظر کارشناسان و فعالیت کارشناسی شده، می‌توانیم گراش را به قطب گردشگری منطقه تبدیل کنیم. من اگر وارد شورا شدم حتما طرح ایجاد تفرجگاه و احداث فضای سبز بر روی کلات را ادامه می‌دهم، البته با حفظ و بدون آسیب رساندن به بافت تاریخی. و مورد بعد این که ما سایت پروازی خوبی داریم، اما متاسفانه امکاناتی ندارد و جاده می‌خواهد. احداث پیست سوارکاری از دیگر کارها است. این قبیل فعالیت‌ها باعث جذب توریست و شناخته شدن شهر و رونق اقتصاد می‌شود. شورا باید زیرسازی را در نظر داشته و به قضایا اشراف داشته باشد. و تنها حال را نبیند و چشم‌انداز چهل سال آینده را نیز ببیند.

دهقانی: ما استعداد‌های ورزشی کم نداریم: خانم باختر، آقای پورشمسی، آقای موسوی؛ جوانانی در رشته‌های مختلف پرورش اندام و سوارکاری و فوتبال و … داریم اما کی به جوان‌ها بها دادیم؟ کی از آن‌ها حمایت کردیم؟ شهرداری در زمینه‌ی عمرانی و آسفالت خیابان و کوچه‌ها کار خودش را می‌کند. باید به داد جوان‌ها رسید و فرهنگ‌سازی کرد. استفاده و تشکیل شورای محلی برای مدیریت شهر و استفاده از پایگاه‌های بسیج برای کنترل شهر راهکار‌های خوبی هستند. درخواست من این است که به جوان‌ها بیشتر از این بها داده شود.

جعفری: در بخش شور و نشاط، بهترین کار تفریح و ورزش و هنر است. برای بانوان ورزش را جدای از تفریح به صورت حرفه‌‌ای هم در نظر بگیریم. البته نیاز به مکان مناسب هم هست. خیلی از سالن‌های ورزشی که برای بانوان داریم، اکثرا در زیرزمین هستند، آن هم با پله‌‌های زیاد. چند روز قبل در گراش میزبان لیگ فوتبال بودیم و اکثر تیم‌هایی که شرکت کرده بودند زیر نظر شهرداری بودند، ولی ما این را در گراش نداریم. چرا شهرداری در این بخش وارد نمی‌شود و تیم ورزشی به نام شهرداری نداریم؟ در بخش هنر هم استقبال نمی‌شود. باید برای بخش هنر فرهنگ‌سازی کنیم تا استقبال شود، مثل کلاس‌های موسیقی، و مسلما گراشی‌ها استقبال می‌کنند. حتی خیلی از مردم حاضرند خودشان هزینه کنند به شرطی که امکانات باشد، مثل استخر آبشار اندیشه که مجهز به تمامی امکانات است.

هفت‌برکه: چه کاری تا به حال برای شهر انجام داده‌اید که به خاطرش امیدوارید که رای جوانان را جذب کنید؟

جعفری: بعد از اتمام دانشگاه، من چهار سال در شیراز مشغول بودم و گراش نبودم. بعد هم در اداره برق مشغول شدم و در کنار آن فروشگاه دکوراسیون را راه‌اندازی کردم. این اولین فروشگاه دکوراسیون گراش بود و در خیلی از بخش‌ها، جوانان را در آنجا آموزش داده‌ام.

حسن‌زاده: من در بحث سوارکاری در سال ۸۱ باشگاه سوارکاری رخش را احداث کردم و از همان‌جا استارت پرورش نیروی ورزشی را زدم. افتخار می‌کنم سوارکاران مطرح شهر قبلا در باشگاه من بودند. تا سال ۹۱-۹۰ که باشگاه‌های سوارکاری را با همکاری دوستان توسعه دادیم. البته در همین زمینه من یک مقام سوم کشوری در شصت متر دارم. آن موقع سوارکار تیم شهرداری بودم. مدیریت پارک شهر از زمانی که این پارک به پارک ارواح شبیه بود را نیز بر عهده گرفتم که بعدا با زحمت‌های شهردار سابق و شهردار کنونی رونق گرفت و تا به حال نیز در این پارک فعالیت دارم. بعد از آن نیز جذب آتش‌نشانی شهرداری شدم. مدتی نیز می‌شود که در رشته‌ی پاراگلایدر فعال هستم.

دهقانی: از آن‌جایی که شغل من آزاد است، وقت زیادتری برای وقت گذراندن با جوانان دارم. از جمله فعالیت‌هایی که داشتم، کار کردن به مدت چهار سال در کانون طه [وابسته به مسجد صاحب‌الزمان، که در زمینه تقویت دانش‌آموزان کنکوری کار می‌کرد] با همکاری آقای اژدری است. مدتی نیز در کنار آقای آذرآیین مربی تیم فوتبال بودم. و البته خودم هم بازیکن فوتبال بودم، اما از وقتی که دچار دیسک کمر شدم بازی کردن را کنار گذاشتم. صحبتی که می‌خواهم در پایان داشته باشم این است که ما جوانان اگر وارد این رقابت‌ها شدیم به دلیل مشکلات مالی نیست، بلکه دغدغه‌ی شهر را داریم. خواهشی که از جوانان دارم این است که به هیچ عنوان میدان را خالی نکنند و کنار نروند.

میزگردهای قبل را نیز بخوانید:

میزگرد شوراپنجم: نامزدهای فرهنگی چه می‌گویند؟

میزگرد شوراپنجم: زنان از زبان زنان